Eksportowanie udostępnia zmienne/funkcje do wszystkich podpowłok (ang. subshell) danej powłoki. Dzięki temu możemy podzielić kod na wiele skryptów i korzystać z funkcji/zmiennych ze skryptu nadrzędnego.
Polecenie export
Składnia polecenia export
export
opcje
Najważniejsze opcje funkcji export |
|
nazwa_zmiennej | eksportuje do środowiska zmienną o podanej nazwie |
-f nazwa_funkcji |
eksportuje do środowiska funkcję |
-n nazwa_zmiennej |
usuwa z środowiska zmienną o podanej nazwie, lub funkcję jeżeli podamy także opcję -f |
Jeżeli nie podamy żadnego parametru wyświetlone zostaną wszystkie eksportowane zmienne
Kod zakończenia
Jeżeli działanie funkcji export
się powiedzie zwraca kod 0.
Przykłady użycia funkcji export
Jeżeli mamy dwa skrypty (skrypt1.sh i skrypt2.sh):
#!/bin/bash #skrypt1.sh export ZMIENNA="wartość zmiennej" funkcja() { echo "funkcja ze skryptu" } export -f funkcja # wywołanie drugiego skryptu ./skrypt2.sh
#!/bin/bash #skrypt2.sh echo $ZMIENNA funkcja
To wynikiem uruchomienia będzie:
$ ./skrypt1.sh wartość zmiennej funkcja ze skryptu
Jeżeli z pierwszego skryptu usunęlibyśmy polecenia eksportu wynikiem uruchomienia byłoby:
$ ./skrypt1.sh ./skrypt2.sh: linia 5: funkcja: nie znaleziono polecenia
Spis treści
W kursie ukazały się następujące części: